Kritische stemmen
‘Ik sta stil bij degenen die tijdens de coronatijd hun mening of kennis niet mocht delen over zaken die een enorme impact hadden op ons allemaal. Mensen die volledig gecanceld zijn, omdat ze het niet eens waren met de boodschap van de overheid.
‘Kritische stemmen mochten niet gehoord worden’
Tijdens de coronacrisis heb ik mij aangesloten bij Vrouwen voor Vrijheid. We organiseerden manifestaties, omdat we tegen coronamaatregelen waren die de vrijheid beperkten. Een voorbeeld daarvan was de coronapas. Als je niet kon bewijzen dat je getest of gevaccineerd was, dan werd je uitgesloten van de publieke ruimte. Meer dan 200 mensen deelden hun verhaal met ons. Een daarvan was een vrouw die vertelde dat ze na vijftig jaar niet meer mee mocht zingen met haar koor, omdat ze geen QR-code had. Dat vond ik afschuwelijk. Door mensen uit te sluiten, zorg je voor een tweedeling in de maatschappij.
Ik vind het belangrijk dat mensen goed geïnformeerd worden over voor- en nadelen van vaccinatie, zodat je een weloverwogen keuze kunt maken. Dat gebeurde niet. De media en overheid vertelden één verhaal. Kritische stemmen werden gecensureerd en gemarginaliseerd.
Je kunt als politicus niet zeggen dat vaccinatie een vrije keuze is, maar vervolgens ook vertellen dat mensen die dit niet doen onverantwoord bezig zijn en hun vrijheden beperken. Dan zorg je als overheid voor polarisatie.
Keuzevrijheid
Als activist werden er allerlei stempels op je geplakt, zoals ‘wappie’ of ‘antivaxer’. Ik ben geen ontkenner van het virus. Ik heb corona gehad en daar ben ik ziek van geweest. Toch bleven mensen zeggen: ‘Jij bent zo’n ontkenner’. Daarmee stopten ze het gesprek. Als iemand mij een antivaxer noemde, dan zei ik: ‘Dat is de verkeerde discussie.’ Het gaat niet om mijn persoonlijke mening over vaccinatie. De kern van het verhaal is dat je in Nederland vrij bent om te kiezen wat jij wel of niet in je lichaam laat spuiten. Dat is een grondrecht. Daar wil ik het over hebben.
Het was moedig als je een ander geluid durfde te laten horen. Tijdens demonstraties heb ik gevaarlijke situaties gezien. Ik was erbij toen de ME een waterkanon gebruikte en stond naast een man die werd gebeten door een politiehond. Ook ken ik verhalen van mensen waarbij gedreigd is dat ze hun baan kwijt zouden raken als ze zich niet lieten vaccineren of een afwijkende mening uitten.
Ik vind het belangrijk dat je jouw mening vrij kan vormen, maar dat kan niet als niet alle geluiden gehoord mogen worden. Je mag het oneens zijn, maar veroordeel elkaar niet. Praat erover met elkaar op een respectvolle manier. Keuzevrijheid is voor mijn gevoel de sleutel. Op basis daarvan kun je een gelijkwaardig gesprek voeren.’
‘Hij mocht zonder QR-code niet naar zijn koor’
Verteller
Sascha van Westen (46 jaar)
Implementatie-specialist
Initiatiefnemer Vrouwen voor Vrijheid
Sascha vertelt verder. Luister hieronder mee.
Kritische stemmen
De principiële onderliggende vraag
volgens mij...
...is hoeveel vrijheid ben jij
bereid op te offeren voor hoeveel veiligheid?
En die vraag...
Die hebben we niet beantwoord met
elkaar.
Ja, ik moet zeggen dat het mij
altijd wel gelukt
is om heel erg op mezelf te blijven
staan
en me niet te gaan identificeren
met een groep.
Er is op het moment dat mensen
zeiden van "ja maar jullie", ho ho...
Jullie? Er staan allemaal verschillende
mensen. Er is geen 'jullie'. Ik heb een mening. Ik vind iets belangrijk.
Ik denk anders over iets.
Niet gaan jullie-en, want dan ga je voorbij aan
alles wat ik ben.
Dus daar ben ik zelf altijd ook
heel voorzichtig
in geweest en ook voorzichtig in
dat ik juist...
...niet de ander zou gaan verwijten
van jij doet niks
Maar wel heel duidelijk maken van
ik maak mijn eigen keuzes, jij maakt jouw eigen keuzes.
Laten we daar respect voor hebben.
Toen ik het tegengeluid
wilde aanhouden tegen mensen waarvan
ik het belangrijk...
...vond om hun mening daarover
te kennen.
En toen ging eigenlijk bijna gelijk
de deur dicht.
Dus toen kreeg ik feedback van
ja dat geloof je
toch allemaal niet dat complot gedoe
en weet ik het wat allemaal.
Je bent in een rabbit hole terechtgekomen
en dat ik dacht
he, maar wat gebeurt hier
nou?
Ik luister naar iets,
Ik heb een open mind.
Ik wil dat graag staven met mensen
om mij heen...
...waarvan ik al wist dat we op
sommige punten een andere mening hadden.
Maar daar konden we het juist altijd
heel leuk en geëngageerd over hebben.
Dan hadden we lekkere discussies
en kwam er soms...
...de fles wijn op tafel en dan
kon je nog verder.
En dan dacht je daarna van nou
weet je wel,
maar we houden wel van elkaar en
ja, jij denkt
misschien zo en ik denk misschien
zo
maar merkte gewoon dat er totaal geen
ruimte voor was
en daar schrok ik heel erg van.
Ik was eerst verbaasd.
en toen dacht ik nou ja, oké, als
dat gesprek niet mogelijk is,
dan ga ik dus nog verder op onderzoek
uit.
En zo ben ik op de eerste demonstratie
op het...
...Malieveld in Den Haag terecht
gekomen.
En ik zag allemaal mensen die eigenlijk,
ja ik wil niet zeggen deden alsof
er niets aan de hand was,
maar ik zag gewoon het normale
leven zoals het voor die tijd was.
Ik zag kinderen rondrennen en spelen
met elkaar. Er werden bellen geblazen.
D'r liepen mensen met ballonnen
rond. Mensen hadden speakertjes meegenomen. Iedereen gaf elkaar een knuffel.
Blij om elkaar te zien.
En ik dacht echt hé, dit lijkt
wel een heel ander...
...universum als waar ik thuis
in zit.
Ik zag ook dat er mensen waren
die...
veel minder nuance hadden als dat
ik had.
Maar ik dacht wel van he maar
kijk, die mensen
staan wel met elkaar op één veld.
Zowel de mensen die heel genuanceerd
nu denken
als de mensen die wat minder genuanceerd
denken.
En die praten wel gewoon met elkaar.
Die kunnen het wel op punten met
elkaar oneens
zijn en op punten met elkaar eens
zijn.
En gewoon daarna weer even ja,
leuk je te ontmoeten
en weer doorgaan naar de volgende.
En alle respect ook voor het maken
van een andere keuze daarin. Want dat is
jouw leven met jouw keuzes.
En daarin moet jij doen wat voor jou
goed voelt.
Maar er komt natuurlijk een moment
dat...
Het maken van andere keuzes een
fundamenteel andere lading ging krijgen.
En dat was ook wel het moment waarop
mensen mij begonnen te labelen,
als anti-vaxxer of als wappie
of je gelooft in complotten
en dat ik ook
wel zoiets had van maar wacht eens even,
als jij nu echt vindt dat dit goed
is, dan hebben
we op normen en waarden vlak hebben wij geen connectie meer met elkaar.
Want ja, ik respecteer je keuze.
Maar als jij ermee akkoord bent
dat mensen die
andere keuzes maken uitgesloten
worden van de maatschappij, dan hebben we op normen, waarden, principes, gaan we uit elkaar lopen.
En toen werd het ook voor mij wel
een punt waarop ik dacht ja,
nu moet ik er zelf ook steviger
in gaan staan. Want ja...
dit raakt principes.
Het ergste wat een mens kan overkomen
volgens
mij en ik denk dat dat ook het
collectieve trauma is wat we hebben, is uitsluiting.
Uitsluiting triggert iets in het mensenbrein
wat zo wezenlijk is.
Dat heeft de dood tot gevolg. Bijna.
Wij moeten als samenleving er met
elkaar voor zorgen...
...dat we samen kunnen leven
met elkaar.
Daarin mogen meningen afwijken, verschillen mogen bestaan. We mogen andere dingen doen. We mogen andere dingen vinden.
We moeten van elkaar houden
en van onze samenleving waar we in zitten.
En dan moeten we dat bespreekbaar
maken.