De laatste keer good morning

‘Ik sta stil bij Jurendy Woods, mijn zoon die 40 jaar oud is geworden. 

‘Veel mensen op Sint Maarten wisten dat hij was overleden, voordat wij het hoorden’

Jurendy woonde naast ons. Hij zei dat hij een griepje had. Mijn vrouw en ik hoorden hem ’s nachts hoesten. Hij was een beetje aan de zware kant. Ademhalen werd steeds lastiger. Na anderhalve week, op een dinsdag, moest hij met een ambulance naar het ziekenhuis. Om elf uur ’s avonds hadden we een videocall en vertelde hij vanuit zijn ziekenhuisbed dat hij positief had getest.

Jurendy was altijd vrolijk. Hij vroeg ons eten te sturen, want daar hield hij van. Ook stuurden we Chinese olie om op z’n borst te smeren. Twee dagen later, om drie uur ’s nachts, belde hij ons op en vertelde dat hij moest worden gekoppeld aan een apparaat om te kunnen blijven ademen. Dat was een moeilijk moment. We zeiden dat we van hem hielden en probeerden daarna te slapen, maar dat lukte niet. Die ochtend, vrijdag 7 augustus 2020, rond negen uur hoorden we dat hij was overleden. Veel mensen op Sint Maarten wisten dat al voordat wij het hoorden.

Gebeden

Jurendy was ‘the IT-guy from GEBE’, het telecommunicatiebedrijf van Sint Maarten. Iedereen kende hem. De ochtend van zijn overlijden kwamen veel mensen naar ons huis. De steun van familie en vrienden was enorm. We hebben samen veel gebeden. We hebben een sterk geloof. Dat de mensen maar langs bleven komen om ons te steunen, was mooi en heel belangrijk voor ons. Ons grote verdriet is dat we geen afscheid van Jurendy hebben kunnen nemen. Hij werd gecremeerd zonder aanwezigheid van familie.

We hebben drie kinderen. Jurendy had een broer en een zus. Hij was de middelste en we zagen hem elke dag. Elke ochtend als hij naar het werk ging kwam hij good morning zeggen en aan het eind van de dag good afternoon. Vaak ging hij ’s middags, als hij uit zijn werk kwam, even op ons bed liggen. Daar wachtte hij tot zijn vriendin thuis kwam. Elke zondag lunchten we samen, vaak aten we ook door de week met elkaar. Het is ongelooflijk dat hij dood is. We missen hem enorm.’

Verteller Richard Woods

Verteller

Richard Woods (71 jaar) 

Vader van Jurendy 

Gepensioneerd onderwijzer