Voor een praatje naar de apotheek
'Ik sta stil bij de klanten van mijn apotheek die in het duister tastten na de uitbraak van het coronavirus. Ik heb moeilijke tijden meegemaakt in Irak; vijfentwintig jaar geleden vluchtte ik voor de oorlog. Door mijn ervaringen daar, beleefde ik de coronacrisis hier als minder heftig. Je kan je nooit goed voorbereiden op dit soort crisissituaties. Wat je altijd kan doen, ook bij rampen: naar elkaar omkijken.
'Ik kan hun problemen niet oplossen, maar ik kan wel de weg wijzen.'
Als apotheker in Den Haag help ik klanten aan hun medicatie, maar ik probeer er ook voor hen te zijn bij andere problemen. In de coronatijd was het extra druk aan de balie. De apotheek was tijdens de lockdown eigenlijk de enige zorgverlenende plek waar je makkelijk naar binnen kon lopen. Huisartsen waren maar beperkt open voor afspraken. Mensen deelden hun zorgen dus met ons.
Wat gaat er gebeuren?
Dit is een wijk met veel verschillende nationaliteiten. Onze klanten kijken niet allemaal naar het NOS Journaal. Mensen uitten hun onzekerheid: ‘Wat gaat er gebeuren?’ Het was voor hen niet altijd duidelijk welke maatregelen er in Nederland golden. Het was onze taak om uit te leggen dat we afstand moesten houden. En we gaven uitleg over de werking van vaccins. Sommige mensen kregen geldproblemen, doordat ze niet konden werken. Die verwezen we naar de juiste instanties.
Ik spreek Arabisch. Als klanten weten dat je hun taal spreekt, sta je als vanzelf dichter bij elkaar. Ik kan hun problemen niet oplossen, maar ik kan wel de weg wijzen. Een praatje maken kost nauwelijks energie, terwijl je veel kan betekenen voor een ander. Je kunt iemand uit een dip halen waar diegene misschien al weken in zit.
We hechten in Nederland waarde aan onze privacy. Maar als andere mensen helemaal niets weten van jou, dan is dat niet goed. In de Iraakse cultuur weten buren van elkaar wanneer ze hulp nodig hebben. Dat geeft een veilig gevoel. In een crisissituatie is dat het enige waarop je kan bouwen.
In de apotheek kunnen mensen altijd komen als ze iets nodig hebben. Het zou mooi zijn als we in onze maatschappij structureel meer naar elkaar omkijken: dat helpt ons allemaal. Hopelijk hebben we dat geleerd van de coronapandemie. Er zijn voldoende mensen met een groot hart.
Verteller
Sohad Al-Mousawi (51 jaar)
Apotheker