Cultuursector in protest

‘Een van onze dansers is nu stukadoor’

In het begin hadden we begrip voor de maatregelen. De angst voor corona en het gezond verstand ging boven een bloedend hart. Persoonlijk begreep ik het ook heel goed. Mijn buurman van 58 jaar stierf in de eerste week van corona.

Het werd lastig toen de maatregelen elke paar weken veranderden. Wij moesten in 2020 ons festival afzeggen dat jaarlijks in de zomer op locatie is. Het jaar daarop hoopten we tot het laatst dat de maatregelen eraf gingen, maar dat gebeurde niet. We konden maar een derde van het aantal toeschouwers ontvangen. Toch heerste er een dankbare sfeer. Iedereen was zielsblij dat het toch door kon gaan.

Theater Kapsalon

Begin januari 2022 liep corona op zijn eind, maar de finish was nog niet in zicht. Er mocht al best veel, alleen de theaters mochten nog steeds niet open. Dat was zo scheef. Toen Diederik Ebbinge en Sanne Wallis de Vries met hun Theater Kapsalon opriepen tot actie, heb ik dus meteen met mijn kernteam van Festival Limburg gebeld: ‘Hier doen we aan mee!’ We konden terecht bij theaterzaal ECI Roermond. Een plaatselijke herenkapper kwam met zijn medewerkers knippen, terwijl de klanten naar een dansvoorstelling en stand-up-comedy keken. We hielden ons keurig aan de regels en de krant en regionale tv doken erbovenop. De actie was geslaagd.

Wij werden als festival goed gecompenseerd door de overheid, maar zzp’ers in de cultuur hebben op een houtje moeten bijten. Ik heb schrijnende gevallen meegemaakt. We vroegen een getalenteerde danser voor ons komende festival. Hij zei: ‘Ik dans niet meer, ik ben nu stukadoor.’ Hij is wel een uitzondering. Cultuur is een passie, dat laat je je niet zomaar afnemen.

Hugo de Jonge zei tijdens de pandemie: ‘Je kunt ook überhaupt niet naar het theater gaan en een mooie dvd opzetten.’ Ongelooflijk. Cultuur is het cement tussen de stenen.’

‘Elke paar weken was het weer anders’